Σάββατο 22 Αυγούστου 2015

στον Γιάννη Κοντραφούρη

κάτι μου λένε αυτά τα ψεύτικα χέρια.
κάπου πηγαίνουν όταν αυτό το ημίαιμο κορμί ακροβατεί.
ίσως αυτά ψιλαφίζουν τα άκρα μου όταν το σώμα αυτό βρίσκεται σε σήψη.
έχω χιλιάδες μαστούς να χαϊδέψουν
χιλιάδες αλαλλάζοντα πρόσωπα να σκαλίσουν
η σκονισμένη μου καρδιά με υπερβαίνει όταν υπνοβατεί αυτό το σώμα.

κάτι ψελλίζουν αυτά τα ψεύτικα χέρια.
για μια γυναίκα που δεν άγγιξα και λένε πως σέρνεται μέσα μου σαν την πιο
δυστυχισμένη πόρνη.
η γυναίκα που αναμασάει στοχασμούς και κάνει άγριο έρωτα με φθισικά έντομα.
ξέρει πάντα ποια έντομα να διαλέγει,ποια είναι τα άρρωστα έντομα.
τα πιο ανυπόφορα και αηδιαστικά, μόνο αυτά αφήνει να της τσιμπάνε την ξεβαμένη σάρκα.
μα δεν τα αφήνει να σπαράζουν για πολύ.
τα κρύβει μέσα σε μικρά υγρά μπουκαλάκια από στριχνίνη.
όταν η ώρα κομπιάζει και ντρέπεται και τα ρολόγια αυνανίζονται
και αυτά τα ψεύτικα γελοία χέρια, πλησιάζουν τους σάπιους λεπτοδείκτες τους
μαγνητικά και διεισδύουν ύπουλα και αργά σαν μητροκτόνοι παιδεραστές μέσα απ' το
στρογγυλά πένθιμο γυαλί επιβάλλοντας την ακινησία τους,
στον ύπνο μου μικρά παιδιά αγκαλιάζονται, και τα συμφωνιμένα μάτια τους
έχουνε ήδη στραγγαλίσει την μητέρα μου.

2 σχόλια: