Παρασκευή 20 Φεβρουαρίου 2015

δον Τζώρτζ

ο δον Τζώρτζ αφουγκράζεται τη γη καθώς χαιδεύει
αυτάρεσκα τα πλουμιστά πλοκάμια του
με ύφος αδιάφορο για τα όσα συμβαίνουν
στην υπόνοια του κόσμου που κοιμάται.
μα δεν ακούει τα περιστρεφόμενα άλογα
πώς διαμελίζουν τα σώματα των νεογέννητων θιάσων
και πώς παραμιλάνε οι έγκυες στις κρύπτες και στα φαράγγια.
δύστροπος και παντογνώστης
ο δον Τζώρτζ με μια δίπολη ανάμνηση απ' την ταραγμένη του ζωή
μοιάζει να μην τον απασχολεί πια η απουσία του χώρου
και τα μάτια δείχνουν σαν θυμωμένες πέστροφες
τα λαχανικά και τα μαχαίρια που κάποια αόρατη γυναίκα
έχει παρατήσει στην κουζίνα.
ο δον, στη μεγάλη αποκορύφωση, ξεχνάει να υποδηλώσει
την ύπαρξή του
και εισχωρεί αθόρυβα στο πάτωμα
μέσα απ' το πάτωμα γελάει υπόκωφα, ανέκδοτος,
και κάπως κουρασμένος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου